SegWit (سگویت) یا تفکیک مدارک (Segregated Witness) یک آپگرید پروتکل است که در سال ۲۰۱۵ توسعه داده شد. این مفهموم به عنوان راه حلی به منظور رفع مشکلات مقیاس و حجم درون شبکه‌های بلاک چین که هنوز هم با آن دست و پنجه نرم می‌کند معرفی شد.

به طور میانگین، یک شبکه بلاک چین بیت کوین هر ۱۰ دقیقه یک بلوک جدید را تایید می‌کند که هر کدام از آن‌ها شامل چندین تراکنش هستند. همچنین حجم یک بلوک روی تعداد تراکنش‌هایی که می‌توان با هر بلوک تایید شود، تاثیر مستقیم دارد. در حال حاضر، بلاک چین بیت کوین این قدرت را دارد تا ۷ تراکنش بر ثانیه پردازش داشته باشد. در این مطلب از کوین نیک نگاهی کامل به معرفی و مزایای آپگرید سگویت خواهیم داشت.

این مطلب راهم مطالعه کنید: نگاهی به برخی حقایق جالب و تاریخچه بیت کوین

آپگرید سگویت چیست؟

ایده اصلی آپگرید سگویت این است که به طوری داده‌های یک بلوک را سازمان دهی مجدد کند که امضاها دیگر درون داده‌ها و اطلاعات تراکنش موجود روی هر بلوک نباشند. به زبان دیگر، آپگرید سگویت عبارت است از تفکیک مدارک و شواهد (که ما آن را امضای دیجیتالی می‌شناسیم) از درون اطلاعات تراکنش‌ها. آپگرید سگویت اجازه می‌دهد تا با حذف امضای دیجیتالی و ایجاد فضایی بیشتر، بتوان تراکنش‌های بیشتری را درون یک بلوک جا داد و به این ترتیب توان عملیاتی شبکه تراکنش‌ها افزایش پیدا خواهد کرد.

با انجام ۷ تراکنش بر ثانیه توسط بلاک چین بیت‌ کوین، یک تراکنش ممکن است زمان بیشتری برای تایید شدن صرف کند و هنگامی که صحبت از مقایسه با راه حل‌های پرداختی مرسوم و سنتی متمرکز و شبکه‌های اقتصادی که هزاران تراکنش را در طول یک ثانیه انجام می‌دهند باشد، این مدت زمان بسیار کند‌تر هم خواهد بود و بلاک چین حرفی برای گفتن ندارد. بنابرین راه حل سگویت کشف شده تا پله‌ای باشد به منظور حل این مشکل بلاک چین.

آپگرید سگویت توسط یکی از توسعه‌دهندگان بیت کوین به نام پیتر وویل (Pieter Wuille) در کنار برخی از توسعه‌دهنگان اصلی بیت کوین در سال ۲۰۱۵ تولید شد. در آگوست سال ۲۰۱۷، آپگرید سگویت به عنوان یک سافت فورک در شبکه بلاک چین (Soft Frok ایجاد آپگریدی جدید است که قوانین قدیمی شبکه را منسوخ نمی‌کند) قرار داده شد.

امروزه، چنیدن پروژه ارزهای رمزنگاری شده هستند که از آپگرید سگویت درون شبکه بلاک چین خود استفاده می‌کنند که از جمله آن‌ها می‌توان به بیت کوین و لایت کوین اشاره کرد. این آپگرید پروتکل چندین مزیت را با خود به همراه داشته است که از جمله آن‌ها می‌توان به بهبود سرعت تراکنش‌ها و افزایش گنجایش بلوک‌ها اشاره کرد. به علاوه، سگویت یکی از باگ‌های تراکنش‌ها را برطرف کرده است که در ادامه در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

در ادامه این مطلب از کوین نیک، در مورد مزیت‌های اصلی سگویت صحبت می‌کنیم.

روش های آپگرید سگویت

آپگرید سگویت

آپگرید سگویت چه مزایایی به دنیای بلاک چین اضافه کرده است؟

۱. افزایش گنجایش

یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های آپگرید سگویت افزایش گنجایش هر بلوک در بلاک چین است. با حذف امضاهای موجود در داده‌های یک تراکنش ورودی، این امکان به وجود می‌آید که تراکنش‌های بیشتری را درون ۱ بلوک قرار دهیم.

تراکنش‌ها شامل ۲ اجزای اصلی هستند، ورودی و خروجی. اساسا، یک ورودی شامل آدرس‌های عمومی فرستنده است و خروجی دارای آدرس عمومی فرد دریافت کننده. هر چند، شخص فرستنده باید مدرکی برای اثبات داشتن سرمایه لازم به منظور تبادل و جا به جایی داشته باشد، بنابراین درون یک ورودی، امضای دیجیتالی هم قرار داده می‌شود.

بدون آپگرید سگویت، این امضاهای دیجیتال می‌توانند چیزی حدود ۶۵ درصد از حجم یک بلوک را اشغال کنند. با قرار گرفتن آپگرید سگویت، این امضاهای درون داده‌های یک تراکنش ورودی حذف می‌شود و ۶۵ درصد فضای آزاد به ما می‌دهد. با این کار حجم یک بلوک از ۱ مگابایت به ۴ مگابایت افزایش پیدا می‌کند.

البته باید در ذهن داشته باشید که سگویت یک تکنولوژی افزایش فضای بلوک نیست. در عوض، یک راه حل مهندسی شده برای افزایش حجم موثر یک بلوک است. سگویت باعث نمی‌شود که محدوده حجم واقعی یک بلوک گسترش پیدا کند (در غیر این صورت از سگویت به عنوان یک هارد فورک یاد می‌شود، به معنی فسخ تمامی قوانین پیشین موجوداست.) دقیق‌تر بگویم، حجم واقعی یک بلوک ۱ مگابایت است، اما حجم مفید و موثر یک بلوک ۴ مگابایت است که با وجود سگویت، این ۴ مگابایت تماما در اختیار تراکنش‌ها قرار می‌گیرد.

به علاوه، SegWit ایده و مفهوم وزن بلوک را معرفی کرد تا به جای مفهوم حجم مورد استفاده قرار بگیرد. به این معنی که می‌توانیم وزن یک بلوک را به عنوان مفهومی جایگزین برای حجم یک بلوک در نظر بگیریم. اساسا، حجم بلوک معیاری است که شامل تمامی داده‌های بلوک می‌شود. این داده‌ها شامل اطلاعات تراکنش‌ها (۱ مگابایت) و اطلاعات امضاهای دیجیتال (بیش از ۳ مگابایت) است که حالا سگویت این فضا را به کلی آزاد می‌کند.

۲. افزایش سرعت تراکنش

با یک بلوک که حالا قادر است تراکنش‌های بیشتری را در خود جای دهد، آپگرید سگویت همچنین این توانایی را به ارمغان می‌آورد تا سرعت تراکنش‌ها را هم افزایش دهد چرا که حالا مقدار بسیار بیشتری تراکنش می‌تواند درون یک بلاک چین جا‌به‌جا شود. اگر چه یک بلوک همان مقدار زمان را برای تایید و تکمیل شدن نیاز دارد، اما در عین حال تراکنش‌های بسیار بیشتری در این پروسه قرار می‌گیرند، بنابراین میزان نرخ تراکنش بر ثانیه (TPS) بالاتر است.

افزایش سرعت تراکنش همچنین به کاهش هزینه‌های انجام تراکنش‌ها در شبکه بیت کوین کمک کرده است. قبل از آپگرید سگویت، هزینه ۳۰ دلار برای هر تراکنش عمری غیر معمول نبود. حال جالب است بدانید که سگویت باعث کاهش چشمگیر این هزینه به کمتر از ۱ دلار بر هر تراکنش شده است.

این مطلب راهم مطالعه کنید: در چه مواردی نیاز به استفاده از بلاکچین است؟

۳. حل انعطاف پذیری تراکنش

یکی از مشکلات بزرگی که در مورد بیت کوین وجود داشت، توانایی دستکاری‌های احتمالی با امضاهای درون هر تراکنش بود. اگر یک امضا درون یک تراکنش تغییر پیدا کند، نتیجه آن خراب شدن تراکنش میان دو فرستنده و گیرنده می‌شود. از آن جایی که اطلاعات حفظ شده درون بلاک چین‌ها تقریبا تغییر ناپذیر هستند، تراکنش‌های نادرست و خراب می‌توانند برای همیشه درون این بلاک چین‌ها ماندگار شوند.

حال با وجود آپگرید سگویت، دیگر خبری از این امضاها درون اطلاعات تراکنش‌ها نیست و در پی آن احتمال دستکاری داده‌ها و خراب شدن تراکنش‌ها وجود ندارد. این راه حل در ادامه باعث ایجاد خلاقیت‌ها و اختراعات بیشتری در بین جوامع بلاک چین شده است که از بین آن‌ها می‌توان به پروتکل‌های لایه امنیتی ثانویه (Second Layer) و قرار دادهای هوشمند اشاره کرد.

۴. سگویت و شبکه آذرخش

همانطور که گفتیم، بخشی از امکان توسعه پروتکل‌های لایه ثانویه به دلیل حل مشکل باگ انعطاف پذیری تراکنش‌ها بود. به زبان ساده، پروتکل‌های لایه ثانویه پلتفرم‌ها یا محصولاتی جدید هستند که روی یک شبکه بلاک چین پایه گذاری می‌شوند که بزرگ‌ترین آن‌ها را می‌توان شبکه بلاک چین بیت کوین نام برد. یکی از پلتفرم‌های محبوب ایجاد شده توسط‌ لایه‌های ثانویه، شبکه آذرخش یا Lightning Network است که یک شبکه بازپرداخت خارج از زنجیره به شمار می‌رود.

شبکه آذرخش یک پروتکل لایه ثانویه است که روی شبکه بیت کوین قرار دارد. هدف اصلی Lightning Network این است اجازه دهد تراکنش‌های بیشتری در مدت زمان کوتاه‌تر انجام بپذیرند و در پی آن شاهد تایید و تکمیل سریع‌تر تراکنش‌ها برای کاربران باشیم. در این روش تراکنش‌ها به شکل خارج از زنجیره جمع آوری می‌شوند و به شکلی موثر برای شبکه بیت کوین به منظور پروسه نهایی بافر می‌شوند.

شبکه آذرخش در اصل برای بیت کوین توسعه داده شده بود. هر چند، چندین ارز دیجیتالی دیگر و پروژه‌های بلاک چین مختلف در تلاش هستند تا از این تکنولوژی برای شبکه خود هم استفاده کنند. این کار نه تنها باعث کاهش زمان انجام تراکنش‌ها خواهد شد، بلکه باعث پرورش توسعه راه حل‌های تازه برای مشکلات مقیاسی خواهد بود.

اهمیت آپگرید سگویت

سگویت یک آپگرید سافت فورک

۵. SegWit در برابر SegWit2X

سگویت یک آپگرید سافت فورک است، به این معنی که یک آپگرید سازگار با قوانین قدیمی درون یک شبکه است. به زبان دیگر، گره‌ها و قوانین موجودی که درون بیت کوین آپدیت نشده‌اند تا از سگویت پشتیبانی کنند، همچنان قادر هستند از وجود آپگرید سگویت بهره‌مند شوند. هر چند، پیشنهاد قرار گرفتن یک سگویت دیگر مطرح شده که به آن SegWit2x یا S2X گفته می‌شود و نیاز به آپگرید هارد فورک دارد، به این معنی که هر قانون و گره‌ای که قبل از آن در شبکه وجود داشته است دیگر در آپدیت جدید کار نمی‌کند.

تفاوت کلیدی میان سگویت و سگویت ۲ برابر این است که در دومی نه تنها شامل تغییر در دسته بندی تراکنش‌ها می‌شود، بلکه حتی حجم خود بلوک‌ها را افزایش می‌دهد (از ۱ مگابایت به ۲ مگابایت.) با این حال همچنان یک حجم بیشتر بلوک با افزایش گره‌های عملیاتی و ماینرها همراه خواهد بود چرا که حالا باید اطلاعات بیشتری اداره شود.

فرق قابل ذکر دیگر بین این دو این است که قرار گرفتن آپگرید سیگوت در شبکه توسط جامعه بیت کوین مورد تایید قرار گرفته و به اجرا درآمده است. این کار باعث طلوع یک مفهوم جدید به نام UASF شد، به معنی سافت فورک فعال شده توسط کاربران.

SegWit2x تغییر قابل توجه‌ای را روی یکی از قوانین اساسی بیت کوین ایجاد می‌کند. اما از آن جایی که توسعه دهندگان قادر نبودند تا برای در بر گرفتن این آپگرید و قرار دادن آن در شبکه به اجماع وفاق برسند، حرکت SegWit2x در نهایت متوقف شد.

نتیجه‌گیری

توسعه و قرارگیری سگویت درون شبکه بیت کوین به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آپگرید‌های پروتکل این شبکه بلاک چین محبوب شناخته می‌شود. حقیقت این است که با پشتیباتی این آپگرید توسط جوامع شبکه‌های غیر مترکز، سگویت حتی به محبوبیت و سودآوری بسیار بیشتری رسید.

معرفی سگویت یک قدم رو به جلوی بسیار بزرگ برای حل مشکلات مرتبط با بیت کوین و دیگر شبکه‌های بلاک چین بود، مخصوصا در مورد مقیاس پذیری که جلوی برخی از پیشرفت‌های بلاک چین را گرفته بود. حال با ترکیب سگویت و پروتکل‌های لایه ثانویه، شبکه بلاک چین قادر است مقدار بسیار بیشتری از تراکنش‌ها را اداره کند و در عین حال هزینه‌های کمتری به منظور این کار طلب می‌کند.

با این که حضور سگویت به عنوان راه حلی خلاقانه و قدرتمند شناخته می‌شود، اما این آپگرید همچنان در حال رشد و بهبود است و نیاز به این دارد تا به طور کامل مورد استفاده قرار بگیرد. در حال حاضر نزدیک به ۵۳ درصد از آدرس‌های درون شبکه بیت کوین از سگویت بهره می‌برند.

برای خرید بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال با کارشناسان ما در ارتباط باشید.