هر روز میلیون‌ها دلار ارز دیجیتال توسط میلیون‌ها تریدر جابجا می‌شود. اما بر خلاف صرافی‌های مربوط به ارزهای سنتی، ده‌ها صرافی برای ارزهای دیجیتال وجود دارد که هر کدام قیمت‌های متفاوتی را برای ارزهای یکسان نمایش می‌دهند. برای تریدرهای حرفه‌ای و کسانی که اهل رییسک هستند، این مساله به مثابه فرصتی برای کسب سود بیشتر نسبت به رقبا به شمار می‌آید. به این صورت که از اختلاف قیمت موجود در صرافی‌ها به سود خودشان استفاده می‌کنند. این کاری است که در دنیای آربیتراژ رمزنگاری شده انجام می‌شود. در این مطلب کوین نیک با این مفهوم آشنا میشوید.
آربیتراژ رمزنگاری شده چیست؟
این مفهوم در واقع یک استراتژی تریدینگ است که سعی دارد از تفاوت قیمت ارزهای دیجیتالی در صرافی‌های مختلف استفاده کند. در کوین بیس ممکن است قیمت بیت کوین ۱۰ هزار دلار باشد. در حالی که قیمت آن در بایننس ۹۸۰۰ دلار باشد. بهره بردن از این تفاوت‌های قیمتی کلید اصلی آربیتراژ است. یک تریدر می‌تواند بیت کوین را از بایننس خریده و با انتقال آن به کوین بیس، اقدام به فروش آن کند. بدین ترتیب می‌تواند سودی ۲۰۰ دلاری به دست آورد. مهم‌ترین مساله در اینجا، سرعت است. زیرا این شکاف قیمتی ممکن است برای مدت طولانی پابرجا نماند. اما اگر به درستی از استراتژی آربیتراژ رمزنگاری شده استفاده شود می‌تواند سود چشمگیری را حاصل کند.
این مطلب راهم مطالعه کنید: استراتژی های ترید کردن غیر جهت دار که برای کسب سود باید بدانید
نحوه قیمت گذاری ارزهای دیجیتال
سوال اصلی در اینجا این است که هر ارز دیجیتال چگونه قیمت گذاری می‌شود؟ برخی منتقدان عقیده دارند از آنجا که ارزهای دیجیتال توسط چیزی پشتیبانی نمی‌شوند بنابراین هرگونه قیمت گذاری برای آن‌ها کاملا بر مبنای حدسیات پیش می‌رود. در طرف مقابل، این عقیده وجود دارد که وقتی مردم حاضرند برای ارزهای دیجیتال پول پرداخت کنند پس این سکه‌ها ذاتا دارای ارزش هستند. مثل بسیاری از اختلافات می‌توان گفت که هر دو طرف درست می‌گویند.
قیمت بیت کوین در سه ماه گذشته
در صرافی‌ها، این کار از طریق دفتر سفارشات انجام می‌شود. این دفاتر شامل سفارشات خرید و فروش در قیمت‌های مختلف هستند. به عنوان مثال، یک تریدر می‌تواند سفارشی برای خرید بیت کوین به قیمت ۱۰ هزار دلار ثبت کند. این سفارش در دفتر سفارشات ثبت می‌شود. اگر تریدر دیگری مایل به فروش بیت کوین به قیمت ۱۰ هزار دلار باشد باید سفارش فروش را در این دفتر ثبت کند تا معامله انجام شود. با انجام معامله، سفارشات ثبت شده از دفتر سفارشات خارج می‌شوند. به این فرایند، یک ترید گفته می‌شود.
صرافی‌های ارزهای دیجیتال، قیمت یک ارز را بر اساس آخرین ترید انجام شده تعیین می‌کنند. پس هر سفارش خرید یا فروش می‌تواند روی قیمت اثرگذار باشد. به مثال قبلی رجوع می‌کنیم. اگر فروش یک بیت کوین به قیمت ۱۰ هزار دلار، آخرین ترید انجام شده باشد قیمت بیت کوین در تابلوی آن صرافی روی ۱۰ هزار ثبت خواهد شد. اگر تریدر دیگری اقدام به فروش دو عدد بیت کوین به قیمت ۱۰۱۰۰ دلار کند، قیمت آن روی تابلوی صرافی هم تغییر می‌کند. مقدار ارزهای ترید شده مهم نیست بلکه چیزی که اهمیت دارد آخرین قیمت ترید است. هر صرافی ارز دیجیتال که از این طریق قیمت ارزهای دیجتال را مشخص می کند باعث صرفه جویی دیگر صرافی‌هایی که قیمت ارزهای خود را بر اساس سایر صرافی‌ها تعیین می‌کنند می‌شود.
انواع مختلف آربیتراژ
آربیتراژ رمزنگاری شده دارای انواع مختلفی است که در ادامه به مرور آن‌ها می‌پردازیم.
بین صرافی‌ها
یکی از روش‌های آربیتراژ، خرید ارز دیجیتال از یک صرافی و انتقال آن به صرافی دیگر جهت فروش آن به قیمتی بالاتر است. این روش مشکلاتی در پی دارد. نوسانات قیمتی معمولا در عرض چند ثانیه تغییر می‌کنند. در حالی که مبادله بین صرافی‌ها می‌تواند تا چند دقیقه هم طول بکشد. کارمزد انتقال هم مساله دیگر است. انتقال ارز از یک صرافی به صرافی‌های دیگر دارای کارمزد است.
ارزش و حجم تریدها در صرافی‌های مختلف
یکی از راه‌های دور زدن هزینه کارمزد معاملات در آربیتراژ، نگهداری سرمایه در دو صرافی مختلف است. تریدری که از این روش استفاده می‌کند می‌تواند خرید و فروش ارز را به صورت همزمان انجام دهد. شیوه این کار را در ادامه مرور می‌کنیم:
تریدری دارای استیبل کوین‌هایی به رازش ۱۰ هزار دلار در صرافی بایننس و یک بیت کوین در صرافی کوین بیس است. قیمت بیت کوین در کوین بیس به ۱۰۲۰۰ دلار می‌رسد. در حالی که قیمت آن در بایننس فقط ۱۰ هزار دلار است. پس تریدر با استفاده از استیبل کوین به خرید بیت کوین در بایننس پرداخته و آن را در کوین بیس به فروش می‌رساند. در این روش، ترید هیچ بیت کوینی را از دست نداده یا به دست نیاورده است. ولی توانسته است از تفاوت قیمت ۲۰۰ دلاری بین دو صرافی، سود ببرد.
آربیتراژ مثلثی
این روش شامل سه ارز دیجیتالی مختلف و تریدینگ آن‌ها در یک صرافی است. بدین ترتیب دیگر هزینه‌ای برای کارمزد انتقال پرداخت نمی‌شود. یک تریدر ممکن است فرصتی برای آربیتراژ بین ارزهای بیت کوین، اتریوم و XRP پیدا کند. یک یا دو مورد از این ارزها ممکن است از ارزش پایین‌تری در صرافی برخوردار باشند. پس ترید می‌تواند از فرصت به دست آمده برای آربیتراژ از طریق فروش بیت کوین در قبال اتریوم و سپس استفاده از اتریوم برای خرید XRP استفاده کند. در نهایت می‌تواند مجددا با استفاده از XRP به دست آمده، به خرید بیت کوین بپردازد. اگر این استراتژی به درستی پیاده شود در نهایت مقدار بیت کوین بیشتری نسبت به شروع کار در اختیار تریدر قرار می‌گیرد.
این مطلب راهم مطالعه کنید: رمزارز ریپل (XRP): یک ارز پایه ترجیحی برای تجارت آربیتراژ
ریسک‌های تریدینگ
تریدینگ به شیوه آربیتراژ رمزنگاری شده دارای ریسک‌هایی است. یکی از این ریسک‌ها، اسلیپیچ یا لغزش است. تریدر اقدام به ثبت سفارش خرید بیت کوین می‌کند. اما سفارش ثبت شده از اندازه بزرگ‌تری نسبت به ارزان‌ترین پیشنهاد ثبت شده در دفتر سفارشات برخوردار است. بنابراین سفارش اصطلاحا دچار لغزش شده و هزینه بیشتری را روی دست تریدر می‌گذارد. در صورتی که سفارش ثبت شده دارای حاشیه سود پایینی باشد این مساله می‌تواند کل سود حاصل از آربیتراژ را هدر دهد.
جابجایی قیمت یکی دیگر از ریسک‌های آربیتراژ رمزنگاری شده است. تریدرها برای اینکه از سود آربیتراژ بهره‌مند شوند باید سریع باشند. چرا که قیمت ارزها می‌تواند در عرض چند ثانیه تغییر کنند. برخی تریدرها از بات‌های برنامه نویسی شده برای انجام آربیتراژ رمزنگاری شده استفاده می‌کنند.
در نهایت، تریدرها باید هزینه کارمزد را هم در نظر بگیرند. هزینه کارمزد در هر صرافی متفاوت است. در برخی از آن‌ها میزان این کارمزد به قدری است که می‌تواند سود حاصل از آربیتراژ را تحت تاثیر قرار دهد.
نظرات و پیشنهادات خود را از طریق وب سایت و شبکه های اجتماعی کوین نیک با ما به اشتراک بگذارید.
منبع: decrypt
