سازمان‌های خود تنظیم‌گر، به عنوان نهادهایی مرجع در خصوص صنایع مختلف، روی کیفیت و اجرای دقیق قوانین نظارت دارند. در این مقاله با چگونگی عملکرد یک سازمان خود تنظیم گر آشنا خواهیم شد.
سازمان خود تنظیم گر چیست؟
یک سازمان خود تنظیم گر یا Self-regulatory Organization یا به صورت مختصر ،SRO یک نهاد مانند سازمان غیر دولتی یا مردم نهاد است. این سازمان قادر به ایجاد و اجرای قانون‌گذاری‌ها و استانداردها در خصوص یک صنعت است.
در خصوص سازمان‌های خود تنظیم‌گر مالی، مانند یک بورس سهام و اوراق بهادار، اولویت و تمرکز این نهاد بر محافظت سرمایه‌گذاران است. این سازمان با ایجاد قوانین، قانون‌گذاری‌ها و اتخاذ دستورالعمل‌های متفاوت بر هر شرایط که اصول اخلاقی، برابری و حرفه‌ای گرایی را رعایت می‌کنند، نیروی خود را برای محافظت از سرمایه‌گذاران خود صرف می‌کند.
عملکرد سازمان‌های خود تنظیم گر چگونه است؟
اگرچه سازمان‌های خود تنظیم‌گر، نهادهایی خصوصی هستند، با این حال آنها تا حدی همچنان تابع قوانین دولتی هستند. هرچند که یک دولت وکالت برخی از جنبه‌های نظارتی و سرپرستی را به سازمان‌های خود تنظیم‌گر می‌دهد.
از آن جایی که سازمان‌های خود تنظیم‌گر دارای نفوذ قانون‌گذاری در یک صنعت یا حرفه هستند، آنها غالبا به عنوان نگهبانانی در برابر کلاهبرداری یا رفتارهای غیرحرفه‌ای عمل می‌کنند. توانایی یک سازمان خود تنظیم‌گر برای به‌کار گرفتن قدرت نظارتی در زیر مجموعه خود، از سوی قوانین دولتی نشات نمی‌گیرد.
در عوض، سازمان‌های خود تنظیم‌گر غالبا قدرت کنترل خود را از طریق مکانیسم‌های داخلی که جریان عملکرد تجارت خود را تنظیم می‌کند، دریافت می‌کنند. به زبان ساده، این سازمان‌ها قدرت را بر اساس قوانینی که اعضای این مجموعه تعیین کرده‌اند، دریافت می‌کنند. هدف این ارگان‌ها این است تا نظارت را از داخل یک نهاد انجام دهند و تا حد ممکن از محدودیت‌های قانونی دولت یک کشور دور شوند.
قدرت سازمان خود تنظیم گر
هنگامی که سازمان خود تنظیم‌گر، قانون‌گذاری خود را تعیین و دستورالعمل‌ها را صادر کرد، تمامی زیر مجموعه این سازمان موظف به انجام آن می‌شوند. در صورت کوتاهی از قانون‌گذاری‌های تعیین شده، شرکت مورد نظر باید منتظر عواقب اعمال خود باشد. همچنین شرکت‌ها باید به درستی این قوانین را درک کنند.
علاوه بر این، سازمان خود تنظیم گر پیش از ورود حرفه‌ها و کسب و کارها به عنوان یک عضو، استانداردهایی را تعیین می‌کند. به عنوان مثلا یکی از این استانداردها می‌تواند درجه تحصیل یا عدم سابقه رفتارهای غیر اخلاقی در صنعت مورد نظر باشد.
یکی دیگر از وظایف تحت نظر سازمان خود تنظیم گر، آموزش دادن به سرمایه‌گذاران در زمینه عملکرد مناسب تجاری است. سازمان خود تنظیم گر یک صنعت، اطلاعات مورد نیاز را تهیه و به سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهد. در این اطلاعات همچنین مسائل مورد توجه و مورد اهمیتی مانند کلاهبرداری یا دیگر فعالیت‌های غیر اخلاقی صنعت ذکر شده است. در عین حال سازمان خود تنظیم‌گر به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا چگونگی کار سرمایه‌گذاری خود را درک کنند و در خصوص به حداقل رساندن ریسک‌های صنعت خود مشورت می‌دهد.
نمونه‌ای از سازمان‌های خود تنظیم گر
خیلی از مردم در خصوص سازمان‌های خود تنظیم‌گر شنیده‌اند، حتی اگر متوجه نشده باشند که آن سازمان، قدرت خود تنظیم‌گری دارد. از این نمونه سازمان‌ها بیشتر در فضای صرافی‌ها، بورس سهام و اراق بهادار دیده می‌شود. برای مثال سازمان‌های زیر، همگی نهادهای خود تنظیم‌گر هستند:
- بورس و اراق بهادار نیویورک (NYSE)
- انجمن برنامه‌ریزی مالی (FPA)
- بورس معاملات اختیار و آتی شیکاگو (CBOT)
- شورای بیمه عمر آمریکا (ACLI)
- سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA)
- شرکت تسویه درآمد ثابت (FICC)
- انجمن حسابداران عمومی گواهی شده آمریکا (AICPA)
ممکن است سازمان‌های خود تنظیم‌گری هم وجود داشته باشند که فقط برای یک کشور خاص خدمت می‌کنند. مانند سازمان تنظیم مقررات صنعت سرمایه‌گذاری کانادا (IIROC) یا انجمن صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک در هند.
یک مثال از سازمان خود تنظیم در واقعیت
برای این که عملکرد یک سازمان خود تنظیم را بیشتر درک کنیم، سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) را مثال می‌زنیم. این سازمان قدرت این را دارد تا مجوز معامله‌گران اوراق بهادار را صادر کند. از جمله اختیارات آنها می‌توان به توانایی حسابرسی و رسیدگی به معامله‌گران و شرکت‌های وابسته اشاره کرد. این سازمان همچنین این قابلیت را دارد تا مطمئن شود استانداردهای تنظیم شده، توسط این شرکت‌ها و معامله‌گران رعایت شده باشد. هدف از این قوانین از سوی سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی، ایجاد شرایط برای رفتارهای اخلاقی در صنعت و افزایش شفافیت درون سازمانی است.
سازمان تنظیم مقررات صنعتی همچنین بر حاکمیت و داوری بین سرمایه‌گذاران، بروکرها و دیگر طرف‌های مربوطه نظارت دارد. این نظارت استانداردی را ایجاد می‌کند تا مشاجرات مختلفی که در این بین رخ می‌دهد به درستی حل و فصل شود. با این حال این مسئله باعث ایجاد محدودیت رفتاری یک شرکت خارج از سیستم نظارتی این سازمان می‌شود. سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی یک سازمان دولتی نیست. در عوض یک نهاد خصوصی پر ازدحام از موسسات مالی مختلف است. مانند معامله‌گران بروکر و متخصصین مالی.
بنابراین قوانین و قانون‌گذاری‌های ایجاد شده توسط سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی تحت یک چارچوب خود تنظیم‌گری قرار می‌گیرد. در طرف مقابل، قوانین یا دستورالعمل‌های دولتی، تحت کنترل کمیسیون بورس و اوراق بهادار قرار دارند. قوانین فدرال یا سطح ایالتی دولتی هر گونه قانون‌گذاری خاص سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی را لغو می‌کند.
این مطلب را هم مطالعه کنید: روایت واقعی از استیکینگ ارز دیجیتال
سوالات متداول
یک سازمان خود تنظیم‌گر در یک کسب و کار چه معنایی دارد؟
در SRO یا سازمان خود تنظیم گر، اصول و قوانینی که بر نهاد تنظیم شده است، توسط خود اعضا تنظیم و اعمال شده‌اند و همین اعضا به توافق رسیده‌اند که به این قوانین پایبند باشند یا جریمه‌هایی را که به دلیل عدم رعایت کردن آنها، اعمال می‌شود بپذیرند. این جریمه‌ها می‌توانند به صورت جریمه مالی یا اخراج از زیر مجموعه باشد. با این حال باید در نظر داشته باشید که سازمان‌های خود تنظیم‌گر تابع قانون‌گذاری دولت هستند.
یک سازمان خود تنظیم گر چه کاری می‌تواند انجام دهد؟
یک سازمان خود تنظیم گر معمولا توسط یک صنعت یا گروهی از متخصصین شکل گرفته است تا روی فعالیت‌های آن صنعت یا حرفه نظارت داشته باشند. با توجه به این مسئله، سازمان‌های خود تنظیم‌گر قدرت اجازه ورود، مجازات یا بیرون انداختن اعضا را با توجه به قوانینی که تعیین کرده‌اند، در اختیار دارند. با توجه به این قدرت، آنها وظیفه نظارت، بازبینی و اجرای قانون و مکانیسم را در اختیار دارند تا مطمئن شوند که اعضای این نهاد به درستی استانداردهای تعیین شده را رعایت می‌کنند.
آیا سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی تنها سازمان خود تنظیم گر مالی است؟
خیر. بسیاری از بورس‌های اوراق بهادار و سهام‌گذاری و دیگر بخش‌های مربوط به این حوزه، با یک ساختار خود تنظیم‌گری ایجاد شده‌اند. در عین حال باید در نظر داشته باشید که سازمان‌های خود تنظیم گر محدود به بخش‌های مالی نمی‌شوند و هر صنعتی ممکن است به شیوه‌های مختلف، دارای یک چنین نهادی باشد.
آیا کمیسیون بورس و اوراق بهادار یک سازمان خود تنظیم گر است؟
خیر. کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا یک قانون‌گذاری دولت فدرال است که توسط کنگره این کشور ایجاد شده است. بنابراین این کمیسیون توسط قوانین بورس اوراق بهادار فدرال نظارت می‌شود و خبری از قوانین عضویتی سازمان‌های خود تنظیم‌گر نیست. لازم به ذکر است که کمیسیون بورس و اوراق بهادار، روی سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی نظارت دارد و به عنوان اولین مرحله استیناف برای فعالیت‌های این سازمان محسوب می‌شود.
منبع: Investopedia
