آیا اتریوم رمزارز یا کریپتو محسوب می‌شود؟ با کوین نیک همراه باشید تا پاسخ این سوال را به صورت کامل دریافت نمایید.
هر بار که بلاک‌های جدید به شبکه اضافه می‌شوند، مشاهده می‌کنیم که به صورت ادامه دار و توقف ناپذیر، تایید می‌گردند. انتظارها به این گونه است که آینده‌ی بیت کوین خوب است و تقاضا برای بیت کوین در آینده، بالا می‌رود.
از آن جایی که بیت کوین به عنوان یک ارز دیجیتال، بی نقص نبوده و نقص‌هایی دارد، همیشه ترس وارد شدن به این حوزه وجود داشته است. به عنوان مثال، بسیاری از مشتریان از بیت کوین به عنوان یک شبکه با قوانین حرفه‌ای یاد می‌کنند اما نادیده گرفتن موارد قابل توجه و برجسته در مورد هویت فروشندگان و همچنین پذیرش کامل مسولیت توسط مشتری در قبال ضرر و زیان‌های به شدت ریسکی در این عرصه، نگرانی‌هایی را به وجود می‌آورد. به نظر می‌آید که وجود چنین قوانینی در دنیای ارز دیجیتال، لازم هستند، چرا که بدون وجود آن‌ها، مشتری نمی‌تواند از دلال یا فروشنده به خاطر نقض قوانین و دستورهای شخص مشتری، شکایت نماید.
علاوه بر این، بازار ارز دیجیتال یا رمزارز، می‌تواند به غیر از مشکلات شخصی، خطرات و مشکلات جامعه را نیز شامل شود و برای امنیت کشورها، دردسرهایی را ایجاد نماید. به عنوان مثال، عدم وجود قوانین محافظتی، ممکن است به نفع تروریست‌ها یا گروه‌های خلافکار باشد و یک سری معاملات غیر قانونی و مضر از همین راه انجام شود. به عنوان مثال، فروش اسلحه یا مواد محدر را در نظر بگیرید که چقدر می‌تواند به اکوسیستم یک جامعه و کشور، ضربه وارد کند. از آن جایی که ارز دیجیتال و کریپتو، یک سیستم بسته است، پیگیری کردن آن به شدت سخت می‌شود و احتمال لتمه خوردن به جامعه وجود دارد.
سیستم اتریوم هدف دارد که دقیقا به مانند اینترنت عمل کند و در عین حال، یک فروشگاه یا App Store به شکل غیر متمرکز شده باشد. برای رسیدن و دستیابی به چنین هدفی، قطعا لازم است برروی منابع محاسباتی، سرمایه گذاری کرد؛ منابعی که بتواند این برنامه‌ها و اپلیکیشن‌ها را اجرایی کند و این جا است که واژه‌ی Ether وارد کار می‌شود و با نام انگلیسی Ethereum Coin (اتریوم کوین) شناخته می‌شود.
در میان ویژگی‌ها و برتری‌های Ehter، می‌توان بالاتر از همه به این نکته اشاره کرد که برای پردازش‌های مالی و پرداختی، نیازی به یک جزء ترد پارتی یا سوم شخص ندارد و این عامل به عنوان سوخت برای اپلیکیشن‌های غیر متمرکز شده که درون شبکه بالا می‌آیند، تلقی می‌شوند. تنها نکته‌ای که باید آن را در نظر بگیریم این است است که کاربران در صورت تغییر برنامه درون اتریوم، باید یک هزینه معامله پرداخت کنند. این نرخ‌ها یا هزینه‌ها، بر حسب میزان سوختی که برای انجام دادن یک کار لازم است، محاسبه می‌گردند که شامل انرژی و زمان انجام محاسبات می‌شوند.
چه کسی اتریوم را خلق کرده است؟
تقریبا ۴ سال پس از عرضه شدن بیت کوین، در سال ۲۰۱۳ بود که Vitalik Buterin، ایده درخشان و فوق‌العاده خود را توسعه داد و با دوستان دور و نزدیک خود به اشتراک گذاشت. همین دوستان دور و نزدیک بودند که ایده‌ی Vitalik Buterin را به سراسر دنیا صادر کرده و آن را به صورت کلی به اشتراک گذاشتند. در نهایت، این تیم یک رویداد یا دورهمی ترتیب دادند تا بتوانند برای توسعه رمز ارز یا همان کریپتو، موارد مورد نیاز خود را تامین نمایند.
اتریوم چگونه کار می‌کند؟
اتریوم با یک پروتکل مانند طراحی بیت کوین و بلک چین آن کار می‌کند. با این حال، به گونه‌ای برنامه ریزی شده که اپلیکیشن‌ها یا برنامه‌ها، تا زمانی که سیستم پولی نباشند، به صورت سازگار عمل می‌کنند. شباهت میان دو بلاک چینِ بیت کوین و اتریوم در سابقه‌ی معاملات (که هر دو می‌خواهند آن را ذخیره کنند) نمایان می‌شود. با این حال، اتریوم برای دانلودِ وضعیت فعلی، تمامِ کد، مکان هر قرارداد هوشمند (Smart Contracts) و تعادل هر کاربر، به هر گره درون شبکه نیاز دارد.
ماینینگ یا استخراج کردن، پروسه‌ای است که گروهی از گره‌ها یا ماینرها، برای به دست آوردن کوین‌های جدیدی که وارد چرخه می‌شوند، معماهای ریاضی را حل می‌کنند. هر شخصی که رایانه یا کامپیوتر قدرتمند و توانایی داشته باشد و بتواند این معما و مسئله‌ی ریاضی را در کمترین زمان ممکن حل کند، تبدیل به همان کسی می‌شود که آن بلاک مورد نظر را به مرحله تایید رسانده است. از آن جایی که برای تایید کردن هر بلاک، توکن‌های ETH جدیدی پاداش داده می‌شود، این پروسه (استخراج کردن) به یک رقابت جهانی بین ماینرها تبدیل شده است. این گونه است که ماینرها، علاوه بر تولید کردن ETH، مسئول به تایید رساندن معاملات هر کاربر در شبکه نیز محسوب می‌شوند.
منبع: bmmagazine
