وارن بافت یکی از بزرگترین سرمایه‌گذاران آمریکایی در قرن بیست و یک است. او در سی‌ام آگوست سال ۱۹۳۰ معادل با هفتم شهریور سال ۱۳۰۹ در اوماها (Omaha) یکی از شهرهای بزرگ ایالت نبراسکا (Nebraska) به دنیا آمد. مادرش لیلا و پدرش هاوارد نام داشتند و دو خواهر به نامهای دوریس و رابرتا دارد. هاوارد، پدر وارن، تاجر بود و بعدها موفق شد به کنگره آمریکا راه پیدا کند. در نتیجه خانواده بافت به واشنگتن نقل مکان کردند.
وارن طبق گزارشات ماه آگوست سال ۲۰۲۰، با داشتن ۷۸/۹ میلیارد دلار سرمایه، هفتمین فرد ثروتمند جهان به شمار می‌رود. او همچنین با وقف درصد بالایی از دارایی خود به موسسه خیریه بیل و لیندا گیتس یکی از بزرگترین خیران در دنیا محسوب می‌شود. در این مقاله از کوین نیک قصد داریم زندگینامه این نابغه اقتصاددان را برایتان به تصویر بکشیم. اگر شما هم به سرمایه‌گذاری و ورود به حوزه بورس علاقه دارید توصیه می‌کنیم تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
کودکی وارن بافت
بافت کوچک، از همان دوران کودکی علاقه خود به کسب‌وکار و سرمایه‌گذاری را نشان داد. وارن در شش سالگی اولین ایده کاری‌اش را به جریان انداخت. او با خرید یک جعبه نوشابه کوکا کولا از پدربزرگش و فروش آن با مراجعه به درب خانه‌ها، اولین درآمدش را به دست آورد. پنج سال بعد قدمی بزرگتر برداشت.
در یازده سالگی وارد بازار سهام شده و سه سهم از شرکت سیتیزسرویس (Cities Service) را برای خود و سه سهم هم برای خواهر بزرگترش دوریس خریداری کرد. سهام این شرکت با ارزش ۳۸ دلار خریداری شد اما مدت کوتاهی پس از آن قیمت سهام سیتیزسرویس به ۲۷ دلار رسید. البته وارن صبر کرد و سهام خود و خواهرش را به قیمت ۴۰ دلار فروخت. ناگفته نماند که ارزش این سهام تا ۲۰۰ دلار هم پیش رفت و وارن از عجله‌ای که برای فروش به خرج داده بود پشیمان شد. در آن زمان او در فروشگاه پدربزرگش فروشندگی می‌کرد.
پدر او یک شرکت کارگزاری داشت و روزهای وارن با تماشای فعالیت سرمایه‌گذاران و گوش کردن به سخنان آن‌ها سپری می‌شد. وارن در نوجوانی مشاغل عجیب زیادی از شستن ماشین گرفته تا فروش روزنامه را تجربه کرد. پس‌انداز خود از این مشاغل را برای خرید یک دستگاه پین‌بال خرج کرد و دستگاه را در چند آرایشگاه محلی اجاره داد. در سال ۱۹۴۲، هاوارد بافت وارد کنگره آمریکا شد و به این ترتیب وارن در سن ۱۲ سالگی همراه خانواده به واشنگتن دی‌سی مهاجرت کرد.
وارن بافت از همان کودکی به کسب و کار و سرمایه گذاری علاقمند بود.
تحصیلات وارن بافت
دوران ابتدایی وارن در مدرسه رزهیل (Rose Hill) گذشت. پس از مهاجرت به واشنگتن دوران متوسطه خود را در دبیرستان آلیس دیل جونیور (Alice Dail Junior) و سپس وودرو ویلسون (Woodrow Wilson) گذراند. پس از اتمام دوران دبیرستان وارن در کنار درآمدهای کوچکی که داشت تصمیم گرفت به دانشگاه نرفته و مستقیما وارد بازار کسب‌وکار شود.
پدرش علاقه زیادی به ادامه تحصیل او داشت و مخالفت و اصرار پدر باعث شد در سال ۱۹۴۷ وارد دانشکده وراتون دانشگاه پنسیلوانیا شود. پس از دو سال تحصیل در این دانشگاه، وارن به گروه برادران آلفاسیگمافی (Alpha Sigma Phi) پیوست. سپس محل تحصیل خود را به دانشگاه نبراسکا تغییر داد و در سن ۱۹ سالگی لیسانس مدیریت بازرگانی‌اش را دریافت کرد.
هدف بعدی بافت ورود به دانشگاه هاروارد بود اما درخواست او به دلیل سن کم از سوی این دانشگاه رد شد. پیش از آن خواندن کتابی با عنوان «هزار راه برای کسب درآمد هزار دلاری» نوشته بنجامین گراهام، او را به دنیای کسب‌وکار و سرمایه‌گذاری علاقمند کرده بود. وارن پس از رد شدن از سوی هاروارد متوجه شد که گراهام در دانشگاه کلمبیا تدریس می‌کند. در نتیجه دانشگاه کلمبیا به مقصد بعدی او برای ادامه تحصیل تبدیل شد. در سال ۱۹۵۱ مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد از دانشگاه کلمبیا را دریافت کرد و پس از آن وارد موسسه مالی نیویورک (New York Institute of Finance) شد.
این مطلب راهم مطالعه کنید: بیوگرافی دوقلوهای وینکلووس
زندگی حرفه‌ای وارن بافت
بافت در سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ به عنوان کارگزار در شرکت پدرش، بافت فالک (Buffet-Falk & Co) و از سال ۱۹۵۴ تا ۵۶ با عنوان تحلیلگر امنیت، در شرکت گراهام نیومن (Graham-Newman Corp.) کار کرد. سپس از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۹ به عنوان یکی از شرکای شرکت بافت پارتنرشیپ (Buffet Partnership) و از سال ۱۹۷۰ به بعد در سمت مدیر عامل شرکت برکشایر هاتاوی (Berkshire Hathaway) مشغول به کار بود.
بافت پس از دریافت مدرک دانشگاه قصد داشت وارد وال‌استریت شود. این بار علاوه بر پدرش، گراهام هم با او مخالف بود. پس به گراهام پیشنهاد داد که به صورت رایگان در شرکتش مشغول شود که گراهام این پیشنهاد را هم رد کرد. پس از آن وارن به زادگاه خود بازگشت و به عنوان کاگزار سهام در شرکت پدرش یعنی بافت فالک مشغول به کار شد.
مدتی بعد در یک دوره آموزشی سخنرانی شرکت کرده و از دانش دیل کارنیه (Dale Carnegie) در این زمینه بهره برد. مهارت جدیدی که آموخته بود او را برای تدریس آماده ساخت. در ادامه در دوره شبانه دانشگاه نبراسکا، برای شاگردانی که دو برابر او سن داشتند به تدریس «اصول سرمایه‌گذاری» پرداخت. در عین حال، پمپ بنزین سینکلر تکساکو (Sinclair Texaco) را خریداری کرد که یک سرمایه‌گذاری ناموفق در کارنامه او به شمار می‌رود.
در سال ۱۹۵۲ وارن با سوزان تامپسون (Susan Tompson) ازدواج کرد. سال بعد آن‌ها اولین فرزند خود با نام سوزان آلیس (Susan Alice) را در جمع خود داشتند. در سال ۱۹۵۴ گراهام به بافت پیشنهاد همکاری با حقوق ۱۲ هزار دلار در سال را داد. در محل کار جدید خود، وارن بافت با والتر اسکلوس (Walter Schloss) همکاری نزدیکی داشت. گراهام مدیر سختگیری بود و معتقد بود باید به دنبال سهامی باشید که قیمت عرضه آن از قیمت واقعی سهام کمتر است. در همان سال دومین فرزند بافت با نام هاوارد گراهام به دنیا آمد. در سال ۱۹۵۶ یعنی دو سال بعد از استخدام وارن، گراهام بازنشسته شده و شرکتش را تعطیل کرد. در آن زمان دارایی شخصی وارن بافت به ۱۷۴ هزار دلار رسیده بود و پس از این ماجرا شرکت خودش یعنی بافت پارتنرشیپ را تاسیس کرد.
سال ۱۹۵۷، بافت سه پارتنرشیپ را اداره می‌کرد. در همان سال یک خانه پنج اتاق خوابه را با قیمت ۳۱٫۵۰۰ دلار، در اوماها خرید که همچنان در آنجا سکونت دارد. سال بعد یعنی ۱۹۵۸ یک عضو کوچک دیگر هم به خانواده اضافه شد و نام پیتر اندرو (Peter Andrew) را برای فرزند سوم انتخاب کردند. در این سال تعداد پارتنرشیپ‌های بافت به پنج عدد رسید.
در سال ۱۹۵۹، شرکت بافت ششمین پارتنرشیپ را به دست آورد و بافت با شریک آینده خود چارلی مونگر (Charlie Munger) ملاقات کرد. سال ۱۹۶۰ با هفتمین پارتنرشیپ همراه شد. یکی از شرکای وارن دکتر بود. وارن از او خواست ۱۰ دکتر علاقمند به سرمایه‌گذاری را پیدا کند که هر یک مایل باشند مبلغ ۱۰٫۰۰۰ دلار را در شرکت سرمایه‌گذاری کنند. در نهایت ۱۱ نفر پیدا شدند و بافت پول آن‌ها را برای رونق بیشتر کسب‌وکار خود به کار گرفت.
در سال ۱۹۶۱، بافت اعلام کرد که ۳۵ درصد این سرمایه را روی شرکت سنبورن مپ (Sanborn Map) سرمایه‌گذاری کرده است. به گفته او سهام سنبورن با تنها ۴۵ دلار به ازای هر سهم به فروش رسیده در حالی که ارزش هر سهم در پورتفولیوی شرکت به ۶۵ دلار می‌رسید. این یعنی سهام کسب‌وکار سنبورن ۲۰ دلار کمتر از ارزش واقعی‌اش فروخته شده بود. بافت ۲۳ درصد از سهام معوق شرکت را خریداری کرده بود و یک صندلی در هیئت مدیره شرکت داشت. او با سایر سهامداران ناراضی متحد شد تا کنترل ۴۴ درصد از سهام را در اختیار بگیرد. برای جلوگیری از درگیری، هیئت مدیره پیشنهاد داد که با بخشی از سبد سرمایه خود با قیمتی عادلانه سهام را بازخرید کنند. به این ترتیب ۷۷ درصد سهام معوق تحویل داده شد و بافت تنها در طی ۲ سال توانست ۵۰ درصد بازگشت سرمایه داشته باشد.
در سال ۱۹۶۲ بافت به خاطر پارتنرشیپ‌هایش به یک میلیونر تبدیل شد. دارایی او در این زمان بیش از یک میلیون دلار بود. در آن سال وارن تمام پارتنرشیپ‌ها را با هم ادغام کرد و از سرمایه خود برای خرید یک کارخانه نساجی به نام برکشایر هاتاوی بهره گرفت. او سهام این شرکت را خرید و مدیر آن را اخراج کرد.
شرکت بافت پارتنرشیپ شروع به خرید سهام ۷/۶۰ دلاری کرد. در هنگام خرید سهام برکشایر برای هر سهم ۱۴/۸۶ دلار پرداخت شد در حالی که ارزش واقعی آن ۱۹ دلار بود. بافت در یکی از جلسات هیئت مدیره کنترل برکشایر هاتاوری را در دست گرفته و مدیر عامل آن را تغییر داد. پس از آن کن چیس (Ken Chace) اداره شرکت را به عهده گرفت. سال ۱۹۶۶ شرکت بافت پارتنرشیپ تعطیل شد. بافت بعدها مدعی شد که خرید سهام کارخانه نساجی یکی از بدترین معاملات او بوده است. ماهیت کسب‌وکار شرکت نساجی به بخش بیمه تغییر داده شد و در سال ۱۹۸۵ آخرین دستگاه‌های متعلق به کار سابق برکشایر فروخته شد.
بافت در بیانیه‌ای دیگر از اولین سرمایه‌گذاری خود در بخش خصوصی (شرکت Hochschild, Kohn and Co) پرده برداشت. در سال ۱۹۶۷، برکشایر اولین و تنها سود سهام خود به ارزش ۱۰ سنت را پرداخت کرد. در سال ۱۹۶۹ بافت مشارکت را منحل کرده و سرمایه شرکایش (که شامل سهام برکشایر هاتاوی هم بود) را به آن‌ها انتقال داد. سال ۱۹۷۰، نوشتن نامه‌های سالانه و معروف خود برای سهامداران را آغاز کرد. حقوق سالانه او در این زمان ۵۰ هزار دلار بعلاوه درآمد سرمایه‌گذاری خارجی او بود.
سال ۱۹۷۳، برکشایر سهام شرکت واشنگتن پست را خرید. کاترین گراهام (Katharine Graham) مدیر شرکت و پرچمدار روزنامه واشنگتن پست در هیئت مدیره راه یافت و به یکی از دوستان صمیمی بافت تبدیل شد.
در سال ۱۹۷۹، برکشایر شروع به خرید سهام ABC کرد. شبکه کپتال سیتیز (Capital Cities) اعلام کرد تا ۱۸ ماه مارس ۱۹۸۵، این شرکت ۳.۵ میلیارد دلار از سهام ABC را خریداری کرده است. این مقدار مایه شگفتی صنعت رسانه بود. بعدها بافت شرکت ABC و کپتال سیتیز را ادغام کرد. در ادامه به دلیل قواعد مالکیت کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا مجبور به فروش برخی از ایستگاه‌های آن شد. این دو شرکت چندین ایستگاه رادیو داشتند.
سال ۱۹۸۷، برکشایر هاتاوی ۱۲ درصد از سهام شرکت Salomon را خرید، به بزرگترین سهامدار آن تبدیل شده و بافت به ریاست آن رسید. بافت تا بعد از بحران اقتصادی در این سمت باقی ماند.
سال ۱۹۸۸، بافت خرید سهام شرکت کوکاکولا را آغاز کرد و در نهایت ۷ درصد سهام کوکاکولا با ارزش ۱/۰۲ میلیارد دلار به برکشایر منتقل شد. گفته می‌شود این یکی از پردرآمدترین سرمایه‌گذاری‌های شرکت برکشایر بوده که هنوز هم آن را حفظ کرده است.
کوکاکولا نوشیدنی مورد علاقه وارن بافت است.
میلیاردر شدن بافت
در ۲۹ می ۱۹۹۰، وقتی که برکشایر هاتاوی سهام کلاس A خود را با ارزش هر سهم ۷٫۱۷۵ دلار به فروش گذاشت بافت به یک میلیاردر تبدیل شد. در سال ۲۰۰۲ قرارداد استفاده از دلار به جای سایر ارزها را امضا کرد و دارایی او به ۱۱ میلیارد دلار رسید. در ژوئن ۲۰۰۶، او اعلام کرد که ۸۵ درصد اندوخته خود در برکشایر را به ۵ موسسه خیریه ارائه خواهد داد. وارن در اولین قدم بیشترین سهم کنار گذاشته شده برای امور خیریه را، به بنیاد خیریه بیل و ملیندا گیتس (Bill and Melinda Gates Foundation) اعطا کرد.
در سال ۲۰۰۷ وارن اعلام کرد به دنبال یک یا چند جانشین جوان است تا اداره امور سرمایه‌گذاری خود را به آن‌ها بسپارد.
سال ۲۰۰۹ بافت برای افزایش ارزش سهام و جذب سرمایه‌گذاری، ۲/۶ میلیارد دلار را در کمپین Swiss Re هزینه کرد. برکشایر در این زمان ۳ درصد از سهام و حق داشتن ۲۰ درصد از مابقی سهام این شرکت را در اختیار داشت. در سال ۲۰۰۹ هم، بافت با ارائه ۳۴ میلیارد دلار پول نقد و سهام، شرکت Northern Santa Fe Corp را خریداری کرد. آلیس شرودر (Alice Schroeder) نویسنده کتاب گلوله برفی (Snowball) اظهار کرد دلیل اصلی خرید این شرکت تنوع یافتن سرمایه‌گذاری‌های برکشایر از صنعت امور مالی بوده است. با نگاه به مجله Financial Times Global 500 و ارزش بازار در ماه ژوئن سال ۲۰۰۹، برکشایر به عنوان هجدهمین شرکت بزرگ در دنیا شناخته شد.
سال ۲۰۰۹ بافت سرمایه نافرجام خود در ConocoPhillips را واگذار کرد و در جلسه‌ای که با سرمایه‌گذاران برکشایر داشت اعلام کرد:
من مقدار زیادی از سهام ConocoPhillips را در حالی خریدم که قیمت نفت و گاز نزدیک به اوج خود بود. به هیچ عنوان پیش‌بینی نمی‌کردم که در نیمه دوم سال قیمت‌ها تا چه حد سقوط خواهد کرد. هنوز هم معتقدم قیمت سوخت در آینده خیلی بالاتر از قیمت فعلی (۴۰ تا ۵۰ دلار) خواهد رفت، اما تا الان کارم اشتباه بوده است. حتی اگر قیمت‌ها افزایش پیدا کنند زمانبندی وحشتناک من در حین خرید باعث شد برکشایر میلیاردها دلار ضرر کند.
ادغام با شرکت Northern Santa Fe Railway یا BNSF برلینگتون در سه ماهه اول سال ۲۰۱۰ منحل و سودی ۲۲ درصدی عاید شرکت بافت شد. در ماه نوامبر ۲۰۱۱ اعلام شد که در طی ۸ ماه گذشته بافت ۶۴ میلیون سهم از شرکت آی‌بی‌ام (International Business Machine) را با ارزش ۱۱ میلیارد دلار خریداری کرده است. این سرمایه‌گذاری دور از انتظار، ارزش سهام شرکت آی‌بی‌ام را حدود ۵/۵ درصد افزایش داد. بافت پیش از آن بارها گفته بود که بخاطر عدم شناخت حوزه فناوری در این بخش سرمایه‌گذاری نخواهد کرد. به این ترتیب، حرکت اخیر او مایه شگفتی بسیاری از سرمایه‌گذاران شد.
در طی مصاحبه‌ای که خبر این سرمایه‌گذاری اعلام شد بافت عنوان کرد که توانایی این شرکت در حفظ مشتریان او را تحت تاثیر قرار داده است.
من هیچ شرکت بزرگی را نمی‌شناسم که واقعا در هدف‌گذاری خود و نحوه رسیدن به آن، مانند IBM عملکردی خاص داشته باشد.
یک ناشر به نام جیمز هاپسون (James Hopson) در هجدهم ماه ژولای سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که گروه مطبوعاتی آتلانتیک سیتی (Press of Atlantic City) توسط آبارتا (ABARTA) به گروه رسانه‌ای بافت (BH Media Group) فروخته می‌شود. در جلسه سهامداران برکشایر در ماه می سال ۲۰۱۳ بافت توضیح داد که انتظار ورود برکشایر به صنعت روزنامه را نداشته است اما پیش‌بینی می‌کند در این عرصه ۱۰ درصد بازگشت سرمایه را داشته باشند. گروه مطبوعاتی آتلانتیک سیتی بعد از خرید چندین روزنامه دیگر (مانند ویرجینیا، یواس رونوک تایمز و تولساورلد در اوکلاهاما)، به سی‌امین روزنامه‌ی شرکت برکشایر تبدیل شد.
بعد از مشکلاتی که به خاطر بحران اقتصادی برای بافت بوجود آمد او در سه ماهه دوم سال ۲۰۱۴ توانست شرکت خود را به استانداردهای قبل از بحران برساند. در این زمان ارزش شبکه برکشایر به ۶.۴ میلیارد دلار رسید که بیشترین میزان در سه ماه اخیر آن بود.
وارن سهام یک شرکت نساجی به نام برکشایر هاتاوی را خریداری کرد.
زندگی خصوصی وارن بافت
در سال ۱۹۴۹ بافت در جریان علاقه‌مند شدن به یک زن جوان به سمت موسیقی سوق پیدا کرد و با وجود ناموفق بودن در رابطه، علاقه به نواختن موسیقی همچنان در او باقی ماند. همین موسیقی باعث آشنایی وارن و سوزان تامپسون و سپس ازدواج آن دو شد. بافت اغلب در جلسات سهامداران و هر فرصتی که دست بدهد موسیقی می‌نوازد.
سوزان تامپسون همسر وارن متولد سال ۱۹۵۲ بود. آن‌ها سه فرزند با نامهای سوزی، هاوارد و پیتر دارند. در سال ۱۹۷۷ وارن و سوزان بدون اینکه رسما طلاق بگیرند به زندگی جدا از یکدیگر مبادرت کردند. سوزان در ژولای سال ۲۰۰۴ دار فانی را وداع گفت. دخترشان سوزی در اوماها زندگی می‌کند و عضو هیئت ملی Girls Inc است و از طریق مدیریت موسسه‌ی خیریه‌ای هم‌نام خود (Susan A. Buffet Foundation) در کارهای بشردوستانه فعالیت دارد.
در سال ۲۰۰۶ وارن بافت در روز تولد ۷۶ سالگی خود با آسترید منکس (Astrid Menks) ازدواج کرد. آسترید ۶۰ سال داشت. آن‌ها از زمان جدایی بافت از همسرش (۱۹۷۷) با هم آشنایی داشتند. آن سه به حدی با هم نزدیک بودند که حتی کارت‌های کریسمس را هم با عنوان «وارن، سوزان و آسترید» امضا می‌کردند.
این مطلب راهم مطالعه کنید: ویتالیک بوترین: درخشش ابدی یک ذهن نابغه
پیتر پسر وارن یک دختر به نام نیکل را به فرزند خواندگی قبول کرده بود. البته بعد از بازی نیکل در یک فیلم با مضمون نابرابری طبقاتی در آمریکا، وارن داشتن هر گونه نسبتی با او را رد کرد. او در نامهای به نیکل نوشت:
من نه از نظر احساسی و نه از نظر قانونی تو را به عنوان نوه خود نمی‌پذیرم. هیچ یک از سایر اعضای خانواده هم تو را به عنوان برادرزاده، عموزاده یا دایی‌زاده به رسمیت نمی‌شناسند.
حقوق سالانه وارن به عنوان مدیر شرکت ۱۰۰ هزار دلار است که در مقایسه با حقوق مدیرعاملان شرکت‌های هم رده مبلغ کمی است. او در همان خانه‌ای به زندگی ادامه می‌دهد که در سال ۱۹۵۸ در اوماها آن را خریداری کرده بود. بافت یک خانه ۴ میلیون دلاری هم در کالیفرنیا دارد. سال ۱۹۸۹ بافت نزدیک به ۶.۷ میلیون دلار را برای خرید یک جت شخصی خرج کرد.
او علاقه زیادی به بازی بریج (Bridge) دارد و اغلب با گیتس بازی می‌کند. به گفته خودش ۱۲ ساعت از هفته را صرف این بازی می‌کند. در سال ۲۰۰۶ او از مسابقات بریج در جام بافت (Buffets Cup) حمایت کرد (این حرکت را از روی جام رایدر در بازی گلف الگوبرداری کرده بود).
وارن بافت یکی از طرفداران وفادار تیم فوتبال نبراسکا است و تا جایی که برنامه زمانی‌اش اجازه بدهد برای تماشای بازی‌ها حضور پیدا می‌کند. او در فصل ۲۰۰۷ از استخدام بو پلینی (Bo Pelini) در این تیم حمایت کرد. در مسابقه نبراسکا و اوکلاهاما، بافت با عنوان دستیار افتخاری مربی تیم نبراسکا، بازی را از کناره زمین تماشا کرد.
بافت در یک مجموعه انیمیشن به نام «باشگاه مخفی میلیونرها» با کریستوفر وبر (Christopher Webber) همکاری کرد. مدیر این برنامه اندی هیوارد (Andy Heyward) از شرکت DiC Entertainment بود. در این مجموعه بافت و مونگر (Munger) عادات سالم مربوط به امور مالی را به کودکان آموزش می‌دادند.
وارن بافت به عنوان یک مسیحی پروتستان بزرگ شد اما مدتی بعد خودش را یک فرد ندانم گرا (منکر وجود خدا) توصیف کرد. در دسامبر سال ۲۰۰۶، گزارش شد که بافت از موبایل و کامپیوتر استفاده نمی‌کند و خودش کادیلاک DTS خود را می‌راند. اما در جلسه سهامداران برکشایر در سال ۲۰۱۸ او عنوان کرده که موتور جستجوی مورد علاقه‌اش گوگل است. در سال ۲۰۱۳، او یک گوشی نوکیا داشته و در تمام عمرش فقط یک بار ایمیل ارسال کرده است. در فوریه سال ۲۰۲۰، وارن بافت در مصاحبه‌ای با CNBC گفت که گوشی نوکیای خود را با یک آیفون ۱۱ معامله کرده است. بافت هر روز ۵ روزنامه را مطالعه می‌کند که اولین آن Omaha World Herald (متعلق به شرکت خودش) است.
سخنرانی‌های کسب‌وکاری بافت همواره با شوخ‌طبعی همراه است. هر سال رویداد جلسه سالانه سهامداران برکشایر هاتاوی (که با نام Woodstock Capitalism شهرت دارد) در کوئست سنتر (Qwest Center) اوماها (که بیش از ۲۰ هزار بازدید کننده از آمریکا و کشورهای خارجی در آن شرکت می‌کنند) برگزار می‌شود. بافت این رویداد را مدیریت می‌کند. گزارش‌ها و بیانیه‌های سالانه برکشایر به طور مرتب توسط بافت آماده شده و توسط رسانه‌های مالی پوشش داده می‌شوند. نوشته‌های بافت بخاطر داشتن نقل قول‌هایی از منابع متنوع چون کتاب مقدس، توصیه‌هایی با سبک مردمی و جوک‌های آن بسیار شناخته شده هستند.
بافت یکی از طرفداران محصولات کوکاکولا و سهامدار این شرکت است. در آوریل سال ۲۰۱۷ او موافقت کرد که از این علاقه او در تبلیغ یکی از محصولات کوکاکولا در چین استفاده شود. بابت این تبلیغات هیچ پولی به او پرداخت نشد.
وضعیت سلامتی وارن بافت
وارن بافت به طور مرتب برای سلامتی خود چکاپ می‌شود. در طی یکی از این چکاپ‌ها در ۱۱ آوریل ۲۰۱۲ مشخص شد که او به سرطان پروستات مرحله اول دچار است. او اعلام کرد قرار است از اواسط ماه ژولای به مدت دو ماه تحت درمان رادیوتراپی قرار بگیرد. در ۱۵ سپتامبر سال ۲۰۱۲ هم اعلام کرد دوره ۴۴ روزه درمانی‌اش به اتمام رسیده است.
ثروت و اقدامات خیرخواهانه
در سال ۲۰۰۸ مجله فوربز اعلام کرد که وارن بافت با داشتن دارایی نزدیک به ۶۲ میلیارد دلار، ثروتمندترین مرد جهان است. سال ۲۰۰۹ بعد از اینکه بافت میلیاردها دلار از دارایی خود را صرف امور خیرخواهانه کرد به مقام دومین فرد ثروتمند (با داشتن ۳۷ میلیارد دلار سرمایه) در ایالات متحده آمریکا تنزل رتبه پیدا کرد. در آن زمان بیل گیتس در مقام اول آمریکا قرار داشت. ارزش دارایی وارن بافت تا سپتامبر سال ۲۰۱۳ به ۵۸ میلیارد دلار افزیش یافت.
در سال ۱۹۹۹ طبق نظرسنجی گروه کارسون (Carson Group)، بافت پیش از پیتر لینچ (Peter Lynch) و جان تمپلتون (John Templeton) به عنوان برترین مدیرعامل جهان در قرن بیستم نام گرفت. در سال ۲۰۰۷ نام او در بین ۱۰۰ فرد تاثیرگذار برتر در جهان قرار گرفت. در سال ۲۰۱۱، رئیس جمهور باراک اوباما نشان افتخار آزادی رئیس جمهوری را به او اعطا کرد. نام بافت و بیل گیتس در گزارش ۲۰۱۰ سیاست خارجی نیز به عنوان متفکران و تاثیرگذاران جهانی آورده شده است.
باراک اوباما مدال افتخار آزادی رئیس جمهوری را به وارن بافت اعطا کرد.
بافت بارها عنوان کرده که در دنیای اقتصاد، افراد ثروتمند بسیار بیشتر از استعدادشان پول درمی‌آورند. او بخش عمده ثروتش را برای فرزندانش به ارث نخواهد گذاشت. طبق گفته بافت «من می‌خواهم به فرزندانم آنقدر پول بدهم که احساس کنند می‌توانند با آن هر کاری را انجام دهند اما آنقدر برایشان ارث نمی‌گذارم که احساس کنند لازم نیست هیچ کاری انجام بدهند».
بافت از مدت‌ها قبل اعلام کرده بود که قصد دارد بخش عظیمی از ثروتش را صرف امور خیریه کند. در ژوئن سال ۲۰۰۶ او اظهار کرد قرار است ۸۳ درصد از دارایی‌اش را به موسسه خیریه بیل و ملیندا گیتس اهدا کند. او در بیست‌وسوم ماه ژوئن آن سال، معادل ۱۰ میلیون سهم از سهام کلاس B برکشایر (معادل حدود ۳۰/۷ میلیارد دلار) را به این موسسه داد. این بزرگترین کمک خیرخواهانه در تاریخ بود و بافت به یکی از بزرگترین رهبران اقدامات خیرخواهانه تبدیل شد. این موسسه هر سال در ماه ژولای ۵ درصد از ارزش این دارایی را دریافت می‌کند. بافت وارد هیئت مدیره موسسه گیتس شد اما هرگز قصد نداشت به طور فعال در موسسه نقش داشته باشد.
در سال ۲۰۰۶ او خودروی لینکلن تاون (Lincoln Town Car) خود را در ای‌بی (eBay) به حراج گذاشت تا پول آن را به موسسه Girls اهدا کند. در سال ۲۰۰۷، مهمانی نهار با خودش را به حراج گذاشت و توانست ۶۵۰٫۱۰۰ دلار برای موسسه گلاید (Glide) گرداوری کند. در حراج‌های بعدی او توانست مبالغی معادل ۲/۱ میلیون دلار، ۱/۷ میلیون دلار و ۳/۵ میلیون دلار دیگر هم برای امور خیرخواهانه جمع‌آوری کند. افرادی که بیشترین هزینه را برای مهمانی پیشنهاد داده و برنده می‌شدند می‌توانستند در رستوران اسمیت و والنسکی (Smith and Wollensky) در نیویورک با او غذا بخورند. این رستوران با میزبانی خود هر سال حداقل ۱۰ هزار دلار به موسسه گلاید کمک می‌کند.
در سال ۲۰۰۹، رالف نیدر (Ralph Nader) کتابی با نام Only the Super Rich Can Save Us را نوشت. رمانی که جنبش میلیاردهایی مثل تد ترنر (Ted Turner)، جرج سوروس (George Soros) و بری دیلر (Barry Diller) با رهبری وارن بافت را به تصویر کشیده است. افرادی که با ثروت خود برای کمک به آمریکا برخاسته‌اند. نیدر در یک برنامه تلویزیونی گفت گفت بعد از انتشار کتابش بافت از کتاب بسیار خوشش آمده و او را برای صرف صبحانه دعوت کرده بود.
او به نیدر گفته که قصد دارد میلیاردرهای کل دنیا را تشویق کند تا ۵۰ درصد از دارایی خود را برای کارهای پسندیده و امور خیرخواهانه اهدا کنند. در نهم دسامبر سال ۲۰۱۰، بافت، بیل گیتس و مدیرعامل فیس‌بوک مارک زاکربرگ یک عهدنامه امضا کردند که طبق آن قسم یاد می‌کنند تا حداقل نیمی از ثروت خود را به کارهای خیرخواهانه اختصاص داده و سایر افراد ثروتمند را هم به این عمل تشویق خواهند کرد. در سال ۲۰۱۸، بافت ۳/۴ میلیارد دلار از ثروتش را برای امور خیریه اهدا کرد. بعد از این حرکت بود که مجله فوربز اعلام کرد بافت در لیست میلیاردرهای سال ۲۰۱۸، در رتبه سوم قرار دارد.
وارن بافت به حمایت مالی بنیادهای فردی اعضای خانواده‌اش نیز ادامه می‌دهد. این موارد شامل موسسه سوزان تامپسون بافت، موسسه شروود (Sherwood Foundation) متعلق به سوزان آلیس، موسسه هاوارد جی. بافت (Howard Graham Buffet Foundation) متعلق به پسرش هاوارد و موسسه نووو (Novo Foundation) متعلق به پیتر بافت می‌شود. وارن همچنین از موسسه Letters Foundation و Learning By Giving Foundation خواهرش دوریس بافت هم حمایت می‌کند.
وارن بافت از نهادهای مختلفی که در مدیریت اعضای خانواده او است نیز حمایت می کند.
این مطلب راهم مطالعه کنید: زندگینامه چارلی لی
دیدگاه‌های سیاسی و عمومی بافت
بافت سال‌ها در امور سیاسی هم مشارکت داشت و از مبارزات انتخاباتی باراک اوباما پشتیبانی کرد. در دوم ژولای سال ۲۰۰۸، بافت برای شرکت در مهمانی و کمک به کمپین باراک اوباما در شیکاگو ۲۸٫۵۰۰ دلار پرداخت کرد. در جریان مناظرات انتخابات ۲۰۰۸، باراک اوباما و مک‌کین هر دو اعلام کردند که بافت احتمالا وزیر خزانه‌داری آینده آمریکا خواهد بود. بعدها در سومین و آخرین مناظرات انتخابات ریاست جمهوری باراک اوباما گفت که بافت می‌تواند مشاور اقتصادی باشد. وارن بافت در سال ۲۰۰۳ در جریان انتخابات فرمانداری کالیفرنیا در سمت مشاور مالی یکی از نامزدهای جمهوری خواه یعنی آرنولد شوارتزنگر (Arnold Schwartzenegger) نیز فعالیت داشت.
در ۱۶ دسامبر سال ۲۰۱۵ او به پشتیبانی از هیلاری کلینتون (Hillary Clinton) نامزد دموکرات رئیس جمهوری برخاست. در یکم آگوست سال ۲۰۱۶ دونالد ترامپ را به چالش کشیده و از او خواست اظهارنامه مالیاتی‌اش را منتشر کند. در دهم اکتبر ۲۰۱۶، وقتی که در دومین مناظرات انتخاباتی از او سخن رفت بافت اظهارنامه مالیاتی خودش را منتشر کرد. او گفت که در سال ۲۰۱۵، ۱/۸۵ میلیون دلار را به ازای درآمد ناخالص ۱۱/۶ میلیون دلاری‌اش (۱۶ درصد مالیات) پرداخت کرده است. همچنین اعلام کرد در سال گذشته بیش از ۲/۸ میلیارد دلار از دارایی‌اش را صرف امور خیرخواهانه کرده است.
بافت در پاسخ به ترامپ که (به بهانه تحت حسابرسی بودن) از انتشار اظهارنامه مالیاتی‌اش سر باز زد گفت:
امور مالیاتی من چندین بار تحت حسابرسی قرار گرفته و در حال حاضر هم حسابرسی می‌شود. من در حین حسابرسی شدن اموالم هم هیچ مشکلی برای انتشار اطلاعات مالیاتی خود ندارم. آقای ترامپ هم نباید مشکلی داشته باشند، حداقل در صورتی که در آن مشکل قانونی وجود نداشته باشد.
بافت گفته در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰، برای رای دادن، رئیس جمهور ترامپ را از روی نتایجی چون امنیت ملی، رشد اقتصادی و مشارکت اقتصادی در دوره ریاستش مورد قضاوت قرار خواهد داد.
در یک مصاحبه با CNBC در ماه ژانویه سال ۲۰۱۸، بافت گفت که بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال سرانجام خوبی نخواهد داشت و اضافه کرد این که چطور این اتفاق خواهد افتاد و در چه زمانی یا هر چیز دیگری، درباره آن نمی‌توانم نظری بدهم.
اما گفت که در آینده کوتاه مدت قصد ندارد وارد معاملات بیت کوین شود.
در مورد ارزهای دیجیتال می‌توانم تقریبا با اطمینان بگویم که پایان بدی خواهند داشت.
وارن بافت بخش اعظم کمک های بشر دوستانه خود را به موسسه بیل و ملیندا گیتس اهدا کرده است.
آثار وارن بافت
حقیقت این است که وارن بافت خودش هیچ کتابی را تالیف نکرده است و کتاب‌هایی که با نام او در بازار موجود هستند احتمالا با مصاحبه و گفتگو یا از روی نامه‌های سالیانه او برای سهامداران نوشته شده‌اند. این کتاب‌ها عبارتند از
۱. کتاب گلوله برفی: وارن بافت و سبک زندگی تجاری او نوشته آلیس شرودر
۲. کتاب روش وارن بافت نوشته رابرت جی.هاگستروم
۳. کتاب دنیای واقعی وارن بافت نوشته جیمز اولاگلین
۴. کتاب ایجاد سبد سهام به روش وارن بافت نوشته جیوا راماسوامی
۵. کتاب وارن بافت و تفسیر صورت های مالی نوشته ماری بافت و دیوید کلارک
۶. کتاب رازهای مدیریت وارن بافت نوشته ماری بافت و دیوید کلارک
نظر شما درباره زندگینامه وارن بافت و شخصیت این اسطوره تاریخی چیست؟ دیدگاه خود را در بخش نظرات ثبت کنید تا سایر مخاطبان هم از آن استفاده ببرند. از همراهی شما سپاسگذاریم.
با اقتباس از wikipedia
